شناخت مسیرهای مختلف تولید انرژی و بازسازی آن در سلولهای عضلانی در هنگام شنا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برای ایجاد یک زبان مشترک، وجود و طبقه بندی اشکال مختلف تمرین به مربیان و ورزشکاران امکان بهبود یک مسیر ویژه بازسازی و سازگاری را برای رشته و مسابقه ای ویژه فراهم می آورد. بر پایه پاسخهای جسمانی که شناگران به شدتهای مختلف تمرین نشان میدهند حجم تمرین میتواند به مناطق مختلف انرژی تقسیم شود.
نمونه ای از طبقه بندی های یاد شده در زیر ارائه شده است:
طبقه بندی به هفت منطقه
هوازی (ریکاوری) بهبود هوازی (EN1) هوازی/بی هوازی ترکیبی 1 (EN2) هوازی/بی هوازی ترکیبی 2 (EN3) بی هوازی 1 (SP1) بی هوازی 2 (SP2) سرعت (SP3)
طبقه بندی به چهار منطقه
هوازی هوازی/بی هوازی ترکیب بی هوازی سرعت
آرشیو مطالب هفته گذشته